Apprendre une nouvelle langue peut être un défi passionnant, surtout lorsqu’il s’agit de langues aussi riches et variées que le tamoul. Le tamoul est une langue dravidienne parlée principalement en Inde, au Sri Lanka, à Singapour et en Malaisie. Une des premières étapes pour maîtriser cette langue est de comprendre et de conjuguer les verbes de base. Cet article vous guidera à travers les verbes tamouls les plus courants et leurs conjugaisons.
Introduction aux verbes tamouls
Les verbes en tamoul sont des mots qui indiquent une action, un état ou une occurrence. Ils sont essentiels pour construire des phrases significatives. En tamoul, les verbes se terminent généralement par la voyelle « உ » (u) à l’infinitif. Par exemple, le verbe « venir » en tamoul est « வரு » (varu). La conjugaison des verbes tamouls dépend de plusieurs facteurs comme le temps, le mode et la personne.
Les temps en tamoul
Le tamoul, comme beaucoup d’autres langues, utilise différents temps pour indiquer quand une action a lieu. Les principaux temps sont le présent, le passé et le futur.
1. **Présent**: Indique une action qui se passe actuellement.
2. **Passé**: Indique une action qui s’est déroulée dans le passé.
3. **Futur**: Indique une action qui se déroulera dans le futur.
Conjugaison au présent
La conjugaison au présent des verbes tamouls suit un schéma relativement simple. Prenons quelques verbes de base pour illustrer cela.
1. Verbe « venir » (வரு – varu)
– Je viens : நான் வருகிறேன் (naan varugiren)
– Tu viens : நீ வருகிறாய் (nee varugirai)
– Il/Elle vient : அவன்/அவள் வருகிறார் (avan/aval varugirar)
– Nous venons : நாம் வருகிறோம் (naam varugiroam)
– Vous venez : நீங்கள் வருகிறீர்கள் (neengal varugireergal)
– Ils/Elles viennent : அவர்கள் வருகிறார்கள் (avargal varugirargal)
2. Verbe « manger » (சாபிடு – saabidu)
– Je mange : நான் சாப்பிடுகிறேன் (naan saapidu-giren)
– Tu manges : நீ சாப்பிடுகிறாய் (nee saapidu-girai)
– Il/Elle mange : அவன்/அவள் சாப்பிடுகிறார் (avan/aval saapidu-girar)
– Nous mangeons : நாம் சாப்பிடுகிறோம் (naam saapidu-giroam)
– Vous mangez : நீங்கள் சாப்பிடுகிறீர்கள் (neengal saapidu-gireergal)
– Ils/Elles mangent : அவர்கள் சாப்பிடுகிறார்கள் (avargal saapidu-girargal)
Conjugaison au passé
Pour conjuguer les verbes au passé, on ajoute généralement le suffixe « ன » (n) ou « னார் » (naar) à la racine du verbe.
1. Verbe « venir » (வரு – varu)
– Je suis venu : நான் வந்தேன் (naan vandeen)
– Tu es venu : நீ வந்தாய் (nee vandai)
– Il/Elle est venu(e) : அவன்/அவள் வந்தான்/வந்தாள் (avan/aval vandaan/vandaal)
– Nous sommes venus : நாம் வந்தோம் (naam vandoam)
– Vous êtes venus : நீங்கள் வந்தீர்கள் (neengal vandeergal)
– Ils/Elles sont venus : அவர்கள் வந்தார்கள் (avargal vandargal)
2. Verbe « manger » (சாபிடு – saabidu)
– J’ai mangé : நான் சாப்பிட்டேன் (naan saapittean)
– Tu as mangé : நீ சாப்பிட்டாய் (nee saapittai)
– Il/Elle a mangé : அவன்/அவள் சாப்பிட்டான்/சாப்பிட்டாள் (avan/aval saapittaan/saapittaall)
– Nous avons mangé : நாம் சாப்பிட்டோம் (naam saapittoam)
– Vous avez mangé : நீங்கள் சாப்பிட்டீர்கள் (neengal saapitteergal)
– Ils/Elles ont mangé : அவர்கள் சாப்பிட்டார்கள் (avargal saapittargal)
Conjugaison au futur
La conjugaison au futur en tamoul implique généralement l’ajout du suffixe « வேன் » (veen) ou « வார் » (vaar) à la racine du verbe.
1. Verbe « venir » (வரு – varu)
– Je viendrai : நான் வருவேன் (naan varuven)
– Tu viendras : நீ வருவாய் (nee varuvai)
– Il/Elle viendra : அவன்/அவள் வருவான்/வருவாள் (avan/aval varuvaan/varuvaal)
– Nous viendrons : நாம் வருவோம் (naam varuvoam)
– Vous viendrez : நீங்கள் வருவீர்கள் (neengal varuveergal)
– Ils/Elles viendront : அவர்கள் வருவார்கள் (avargal varuvargal)
2. Verbe « manger » (சாபிடு – saabidu)
– Je mangerai : நான் சாப்பிடுவேன் (naan saapiduveen)
– Tu mangeras : நீ சாப்பிடுவாய் (nee saapiduvai)
– Il/Elle mangera : அவன்/அவள் சாப்பிடுவான்/சாப்பிடுவாள் (avan/aval saapiduvaan/saapiduvaal)
– Nous mangerons : நாம் சாப்பிடுவோம் (naam saapiduvoam)
– Vous mangerez : நீங்கள் சாப்பிடுவீர்கள் (neengal saapiduveergal)
– Ils/Elles mangeront : அவர்கள் சாப்பிடுவார்கள் (avargal saapiduvargal)
Les verbes irréguliers
Comme dans de nombreuses langues, le tamoul possède aussi des verbes irréguliers qui ne suivent pas toujours les schémas de conjugaison réguliers. Voici quelques exemples de ces verbes et leurs conjugaisons aux différents temps.
1. Verbe « être » (இரு – iru)
– Présent:
– Je suis : நான் இருக்கிறேன் (naan irukkiren)
– Tu es : நீ இருக்கிறாய் (nee irukkirai)
– Il/Elle est : அவன்/அவள் இருக்கிறார் (avan/aval irukkirar)
– Nous sommes : நாம் இருக்கிறோம் (naam irukkiroam)
– Vous êtes : நீங்கள் இருக்கிறீர்கள் (neengal irukkireergal)
– Ils/Elles sont : அவர்கள் இருக்கிறார்கள் (avargal irukkirargal)
– Passé:
– J’étais : நான் இருந்தேன் (naan irundhen)
– Tu étais : நீ இருந்தாய் (nee irundhai)
– Il/Elle était : அவன்/அவள் இருந்தான்/இருந்தாள் (avan/aval irundhaan/irundhaal)
– Nous étions : நாம் இருந்தோம் (naam irundhoam)
– Vous étiez : நீங்கள் இருந்தீர்கள் (neengal irundheergal)
– Ils/Elles étaient : அவர்கள் இருந்தார்கள் (avargal irundhaargal)
– Futur:
– Je serai : நான் இருப்பேன் (naan iruppen)
– Tu seras : நீ இருப்பாய் (nee iruppai)
– Il/Elle sera : அவன்/அவள் இருப்பான்/இருப்பாள் (avan/aval iruppaan/iruppaal)
– Nous serons : நாம் இருப்போம் (naam iruppoam)
– Vous serez : நீங்கள் இருப்பீர்கள் (neengal iruppeergal)
– Ils/Elles seront : அவர்கள் இருப்பார்கள் (avargal iruppaargal)
Quelques verbes de base et leurs conjugaisons
Voici quelques autres verbes de base en tamoul et leur conjugaison aux trois principaux temps.
1. Verbe « faire » (செய் – sey)
– Présent:
– Je fais : நான் செய்கிறேன் (naan sey-giren)
– Tu fais : நீ செய்கிறாய் (nee sey-girai)
– Il/Elle fait : அவன்/அவள் செய்கிறார் (avan/aval sey-girar)
– Nous faisons : நாம் செய்கிறோம் (naam sey-giroam)
– Vous faites : நீங்கள் செய்கிறீர்கள் (neengal sey-gireergal)
– Ils/Elles font : அவர்கள் செய்கிறார்கள் (avargal sey-girargal)
– Passé:
– J’ai fait : நான் செய்தேன் (naan seytheen)
– Tu as fait : நீ செய்தாய் (nee seythai)
– Il/Elle a fait : அவன்/அவள் செய்தான்/செய்தாள் (avan/aval seythaan/seythaal)
– Nous avons fait : நாம் செய்தோம் (naam seythoam)
– Vous avez fait : நீங்கள் செய்தீர்கள் (neengal seytheergal)
– Ils/Elles ont fait : அவர்கள் செய்தார்கள் (avargal seythaargal)
– Futur:
– Je ferai : நான் செய்வேன் (naan seyveen)
– Tu feras : நீ செய்வாய் (nee seyvaai)
– Il/Elle fera : அவன்/அவள் செய்வான்/செய்வாள் (avan/aval seyvaan/seyvaal)
– Nous ferons : நாம் செய்வோம் (naam seyvoam)
– Vous ferez : நீங்கள் செய்வீர்கள் (neengal seyveergal)
– Ils/Elles feront : அவர்கள் செய்வார்கள் (avargal seyvaargal)
2. Verbe « aller » (போ – pō)
– Présent:
– Je vais : நான் போகிறேன் (naan pōgiren)
– Tu vas : நீ போகிறாய் (nee pōgirai)
– Il/Elle va : அவன்/அவள் போகிறார் (avan/aval pōgirar)
– Nous allons : நாம் போகிறோம் (naam pōgiroam)
– Vous allez : நீங்கள் போகிறீர்கள் (neengal pōgireergal)
– Ils/Elles vont : அவர்கள் போகிறார்கள் (avargal pōgirargal)
– Passé:
– Je suis allé : நான் போனேன் (naan pōnean)
– Tu es allé : நீ போனாய் (nee pōnaai)
– Il/Elle est allé(e) : அவன்/அவள் போனான்/போனாள் (avan/aval pōnaan/pōnaal)
– Nous sommes allés : நாம் போனோம் (naam pōnoam)
– Vous êtes allés : நீங்கள் போனீர்கள் (neengal pōneergal)
– Ils/Elles sont allés : அவர்கள் போனார்கள் (avargal pōnaargal)
– Futur:
– J’irai : நான் போவேன் (naan pōveen)
– Tu iras : நீ போவாய் (nee pōvaai)
– Il/Elle ira : அவன்/அவள் போவான்/போவாள் (avan/aval pōvaan/pōvaal)
– Nous irons : நாம் போவோம் (naam pōvoam)
– Vous irez : நீங்கள் போவீர்கள் (neengal pōveergal)
– Ils/Elles iront : அவர்கள் போவார்கள் (avargal pōvaargal)
Conclusion
La maîtrise des verbes de base et de leurs conjugaisons est une étape cruciale dans l’apprentissage du tamoul. En comprenant comment conjuguer ces verbes aux différents temps, vous serez en mesure de construire des phrases plus complexes et de communiquer plus efficacement. N’oubliez pas de pratiquer régulièrement pour renforcer vos compétences et de consulter des ressources supplémentaires pour approfondir votre compréhension. Bon apprentissage!